zondag 17 maart 2013

Iemand meer


“Hier begint de kinderkring”. De kinderen van de Ekklesia rennen naar de deur, de gang op. Dunya blijft zitten. Ik weet al waarom. Vanmorgen heb ik haar verteld dat we deze dienst een mooi lied gaan zingen dat we donderdag geoefend hebben. Alleen jammer dat we het zingen als zij net naar de kinderkring is gegaan. “Voor de dienst gaan we het nog een keer goed oefenen, dus als je beneden blijft kun je het dan wel horen!” leg ik uit. En warempel, als we gaan repeteren zit Dunya op een stoel in de zaal te luisteren. Ik lach naar haar. Ze krijgt het lied toch mee. Leuk is dat. Maar nu begint de kinderkring en tot mijn verbazing blijft ze zitten. Het is mij wel duidelijk waarom. Ze wil het lied horen. Dat blijkt ze achteraf ook gezegd te hebben tegen mensen om haar heen. Het lied begint met gesproken tekst. Dat schept verwarring bij Dunya en ze besluit toch maar naar de kinderkring te gaan. Jammer, maar het idee was erg lief.

Zoals gewoonlijk heb ik meer met de liederen dan met de toespraak, ook is die indrukwekkend en zijn de meeste toespraken hier erg leerzaam. Het zijn toch altijd weer de liederen die me aan het denken zetten. Zo ook vandaag.

“Ik ben eens voorgoed
dit onverwisselbare mensenkind
dit enig leven
hoor ik je denken
zie ik je geloven

of ben je om het even
zes miljard anderen
die ook maar
als lichtstraaltjes
flitsen en uitdoven?”

en het laatste couplet:

“Sterven zal je ooit.

Maar vandaag
en godweet morgen
kun je leven, doen, zien

iemand voor iemand zijn
misschien
en het verschil maken, toch,
tussen onverwisselbaar uniek
en om het even

tussen dood en leven.”

Fragmenten uit: “Iemand meer”
Tekst: Huub Oosterhuis Muziek: Tom Löwenthal

Het lied is te lang om over te typen, maar erg mooi en indrukwekkend. Ook erg leuk om te zingen. Het koor heeft het al eerder gezongen, maar daar was ik niet bij. Ik ga ervan uit dat het niet zolang was nadat Dunya geboren was en dat ik teveel andere dingen aan mijn hoofd had om mee te gaan. Maar nu ben ik er wel en ondanks dat ik een paar (gedeeltelijke) repetities heb gemist, doe ik mijn best om goed (hard) mee te zingen. Ik ben niet ontevreden….

Maar sterven zal je ooit, het kan voorbij zijn voor je het weet. Dat zingen we ook in dit lied. Dat weten we. Dat weet iedereen. Niet iets om elk moment bij stil te staan, maar soms wel goed. Plannen maken doe ik vaak. Maar ik schuif ze vooruit. Misschien volgend jaar denk ik dan. En nu hier, deze zondagochtend, besluit ik om het niet meer voor me uit te schuiven. Ik wil proberen de leuke dingen te pakken en ook op te zoeken. Samen met Dunya. We gaan genieten, meer dan nu. De komende tijd wordt zwaar, met werk, school, opvoeden, maar we wisselen het af met mooie en gezellige hoogtepunten.
En iemand voor iemand zijn, dat willen we ook. Ik wil het altijd groots. Iets wezenlijks doen. Een probleem voor een ander op te lossen. Ik probeer me nu meer op kleine dingen te richten. Dat wil ik Dunya ook meegeven. Want natuurlijk weet ik wel dat je met kleine gebaren ook veel kunt betekenen. Ik moet het alleen niet steeds vergeten….

Het lied "Iemand meer" is te beluisteren op de cd "Voor uw Aangezicht" . Teksten: Huub Oosterhuis en Muziek: Tom Löwenthal. Stichting Leerhuis & Liturgie, Amsterdam 2008. 
De helft van deze cd heb ik mee ingezongen. Welke helft weet ik niet meer, maar dit is de eerste cd waar ik aan mee heb gewerkt. (En de enige tot nu toe)


Op zoek naar een eigen identiteit

De geboorte van Dunya's zusje wordt gevierd  met beschuit met muisjes op school. Inschrijven middelbare school “U kom...