maandag 26 november 2012

Oorpijn en een Rappende Kameleon.


“AU, AU, AU!” gilt Dunya opeens en grijpt naar haar oor. Ze werd opeens wakker, was onrustig, beetje huilerig. Ik aaide over haar hoofd en ze leek weer in slaap te vallen, maar na de derde keer vraag ik of ze zich niet lekker voelt. “Jawel, maar mijn neus zit dicht!” zegt Dunya. Ze is zo verkouden en dat is ook duidelijk te horen. Haar neusje is rood van de tissues. Maar dan ineens komt vanuit het niets, die oorpijn. Ze huilt. Natuurlijk huilt ze. Oorpijn is vreselijk. Ik vraag me één seconde af wat ik kan doen. Ik beloof dat ik morgen een neusspray ga halen en denk dan meteen aan paracetamol. “Ik haal een tabletje voor je, dat moet je dan opeten oké?” Tot mijn opluchting knikt ze. “Eentje” zegt ze voor de zekerheid.

kinderparacetamol
Ik ben net thuis want het was mijn kooravond. Even zitten kletsen met de oppas, daarna afscheid genomen en nu zit ik naast Dunya’s bed. Ik hoor de voetstappen van de oppas nog op de trap. Gelukkig was ik op tijd thuis. Als ik met een tabletje kinderparacetamol aankom huilt ze nog steeds. Ik aai over haar hoofd. Een nieuwe aanval van oorpijn volgt. Ik slik. Kon ik die pijn maar van haar overnemen. Wat vreselijk om haar zo te zien. “Ik kan niet stoppen met huilen!” zegt ze. “Het geeft niet lieverd. Oorpijn is heel naar, natuurlijk moet je huilen! Maar je moet toch een tabletje opeten, anders gaat de oorpijn niet weg….” Ze haalt diep adem en eet het tabletje snel op.

Zware nacht
Ik stop Dunya in mijn bed, ga mijn tanden poetsen en ren af en toe heen en weer als ze weer pijn heeft. Daarna is het over. De paracetamol doet zijn werk. Ze valt snel in slaap, al wordt ze af en toe wakker en begint gezellig te kletsen. Ik heb de wekker uitgezet. Ik ga er vanuit dat ze nog wel een paar keer wakker wordt met pijn en dat het een zware nacht wordt. Tegen de ochtend mag ze dan een nieuwe pijnstiller. Om een uur of acht bel ik de school wel dat Dunya niet komt. Maar als ze de volgende ochtend wakker wordt is er niks meer aan de hand. Ze gaat vrolijk naar school en ook de juf geeft eind van de dag aan dat er niks bijzonders was met Dunya. Ik blijf nog wel even op mijn hoede, maar behalve de verkoudheid is er niks meer aan de hand.

neusspray
Bij de apotheek heb ik een neusspray gehaald. Nadat ik de situatie had uitgelegd knikte de assistente goedkeurend. “Dat is heel verstandig. Drie keer per dag en niet langer dan een week!” Wanneer ik Dunya voor de tweede keer haar neusspray wil geven spartelt ze tegen. “Nee, dat voelt niet leuk! Ik wil niet!” zegt ze. “Ik weet dat het niet fijn is, maar het moet toch, dan word je beter…” leg ik uit. Ze reageert niet. “Weet je nog van het verhaal van Tippeltje de Mier en de Rappende Kameleon?” vraag ik aan Dunya. Ze draait haar hoofd weer naar me toe. “Ja, die was zijn stem kwijt” knikt ze. “En toen kreeg hij van de bosheks een heel vies drankje, weet je dat nog?” Ja, dat weet ze ook nog. “Wat gebeurde er toen?” vraag ik. “Hij kreeg zijn stem weer terug”  Dunya gaat rechtop zitten. Ze wil toch maar een neusspray, want:  “dan word ik ook weer beter!”  Zo gaat het nu drie keer per dag. Het wordt een terugkerend ritueel. “Weet je nog van de Rappende Kameleon? Die wilde ook geen vies drankje, maar het hielp wel!”

Buis van eustachius
Ook de oorpijn is verdwenen. Ik had verwacht dat ze een loopoor zou krijgen of in elk geval nog een paar keer oorpijn. Maar gelukkig blijft het daarna rustig. De verkoudheid is nog lang niet over en dus is de neusspray wel goed. Zodra de buis van eustachius verstopt raakt, zal de oorpijn terugkomen. Dat voorkomen we door trouw te sprayen.  De zwemles slaan we voor de zekerheid een keertje over. In plaats daarvan gaan we, met capuchon op, naar de intocht van Sinterklaas. Tissues bij de hand en ook smeren met vaseline. Het is even wennen aan de winter en de wisselingen in temperatuur. Griep zal ze niet krijgen, want ze heeft een griepprik gehad. Mocht ze toch ziek worden, dan zal het meevallen en wordt ze hopelijk niet meer benauwd. De neusspray is geen probleem meer. De Rappende Kameleon doet wonderen!


Nieuwsgierig naar de verhalen van Tippeltje de Mier? Ga dan naar de site van Yvonne Tempelaar.



Op zoek naar een eigen identiteit

De geboorte van Dunya's zusje wordt gevierd  met beschuit met muisjes op school. Inschrijven middelbare school “U kom...