zaterdag 28 juli 2012

Schrijfplezier


Ik hou van schrijven. Dat zal jullie niet ontgaan zijn. Het afgelopen jaar is dat nog eens versterkt. Er is veel gebeurd. Verdrietige dingen die uiteindelijk een heel andere wending kregen dan ik had verwacht. Toen ik mijn baan kwijtraakte dacht ik dat er een ellendige periode zou aanbreken. Het verdriet zit diep, dat kan ik niet ontkennen. Maar dat ik de afgelopen periode veel tijd heb gehad voor Dunya is wel heel fijn. En omdat ik zo genoten heb van onze tijd samen, ben ik er veel over gaan schrijven. Zodat ik nooit vergeet hoe goed het allemaal is geweest. Dat het weliswaar verdriet heeft opgeleverd maar dat het ook rust en relativering heeft gebracht.

school
Ik heb veel op school gewerkt. Eerst bij Dunya in de groep en later ook in groep 3/4, bij een andere juf. Twee keer per week ging ik lezen met kinderen van de taalklassen en ik heb met allemaal iets opgebouwd. Voor de zomervakantie moet ik dan ook even slikken als ik de kinderen gedag kom zeggen. Ik heb veel voor ze gedaan, maar ze hebben ook veel voor mij gedaan. Alleen weten kinderen dat niet. En dat moet ook niet. Het heeft me goed gedaan om hier een tijdje mee te draaien. Het heeft me doen beseffen dat ik terug moet naar het onderwijs, of in elk geval iets moet doen waarmee ik meer educatief bezig ben. Een voorschool lijkt me dan ook erg leuk. Dan sta je echt aan de basis van het onderwijs. Daar zetten kinderen de eerste stapjes richting basisschool. En daarbij moet het ook vooral leuk en ontspannend zijn voor kinderen. Ze moeten met plezier komen en spelenderwijs leren is volgens mij nog altijd de allerbeste methode.

goed gevoel
De afgelopen maanden heb ik gebruikt om te herstellen van alle gebeurtenissen die er zo hebben ingehakt. Dat deed ik dus niet door me op te sluiten, maar juist op zoek te gaan naar contacten en werk. Ik heb me ingezet op school om voldoening te krijgen en om weer te voelen hoe het is om met plezier naar je werk te gaan. Of je ervoor betaald wordt maakt dan eigenlijk niet uit. Het gaat om het gevoel. En het gevoel was goed. Leuke mensen, nieuwe kansen, andere ervaringen en ik leerde al snel dat ik heel veel dingen kan. Dat was ik even vergeten. Het heeft mijn zelfvertrouwen vergroot en mijn motivatie om weer een betaalde baan te vinden ook. Het zou goed zijn voor Dunya en mij, dat ik ook een leven heb los van haar. Maar wel een leven dat goed te combineren is met Dunya en met de voor- en/of naschoolse opvang. 

opvoeden
Het was hier een beetje stil. Jammer is dat wel. Ik ben actief met schrijven voor sites over opvoeden, maar kom daardoor niet echt aan mijn eigen blog toe. Ik schrijf voor verschillende websites over de belevenissen met Dunya, over hoe ik de opvoeding ervaar, over hoe ik me als moeder voel. Wat ik moeilijk vind, wat ik leuk vind. Welke emoties dingen bij me oproepen.

rapport
Zo heb ik een blog geschreven over het rapport van Dunya en over het gesprek dat daaraan vast zat. Hoe ik het ervaren heb en wat ik er mee gedaan heb. Over mijn grote dochter die vijf jaar is geworden. Over hoe trots ik ben dat ze het eerste jaar op de basisschool zo goed doorlopen heeft. Over alles wat ze heeft geleerd. Over jazz dance, over grenzen stellen, over haar fantasiebroertje en zusje. Over de zwemlessen en haar Orka-diploma. Over mijn smartphone, over de tandarts en over het busongeluk in Zwitserland. Dunya was daarvan onder de indruk. Af en toe lees ik mijn eigen blogs terug en dan rollen er soms zomaar tranen over mijn wangen. Want ik schrijf niet met afstand. Ik schrijf vanuit mijn hart. Het is een risico om zo openhartig te zijn op internet. Mensen kunnen het tegen me gebruiken. Maar ik wil mezelf kunnen zijn. En mensen moeten me nemen zoals ik ben. Als ik me anders voor ga doen kom ik vroeg of laat in de problemen.
Af en toe komen er reacties van mensen die mijn stukjes lezen. Die zijn bemoedigend en geven me energie om ermee door te gaan. Zelfs als ik twijfel over een blog zijn anderen toch erg enthousiast en dat geeft me een goed gevoel. Ik probeer snel weer iets te plaatsen hier. 

links
Ondertussen kunnen jullie me ook volgen op de volgende websites:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Op zoek naar een eigen identiteit

De geboorte van Dunya's zusje wordt gevierd  met beschuit met muisjes op school. Inschrijven middelbare school “U kom...